پروژه مقایسه میانگین ها

مقایسه میانگین ها

آزمونهای دو نمونه ای

در مطالعات تجربی، شبه تجربی که در آنها عملکرد متغیر مورد مطالعه در شرایط متفاوت با هم مقایسه می شوند طبیعت پرسش در مورد معنی دار بودن تفاوت در میانگین، پیش می آید. در چنین شرایطی به ندرت پرسش در مورد طبیعت اطلاعات مطرح می شود. چرا که در مطالعات تجربی واقعی، داده ها معمولا حالت کلی به خود می گیرند. فرض کنید در یک مطالعه ساده تجربی در مورد یک داده؛ کارایی آن در دو حالت متفاوت (گروه آزمایش و گروه شاهد) اندازه گیری شده است. میانگین ها ممکن است به طور قابل توجهی با هم تفاوت داشته باشند. آیا اگر مطالعه مجددا تکرار شود. تفاوتهای مشابهی به وقت می آید؟ اینجاست که یک محقق می خواهد معنی دار بودن آماری تفاوت میانگین ها بین دو گروه، آزمایش و شاهد را آزمایش کند.

روشهای پارامتری

در بیشتر مدلهایی که برای شیوه های استنباطی مورد بحث قرار می گیرد به طور تجربی ساختار معینی را درباره توزیع جامعه فرض می کنند، رفتار آزمونها همه بر مبنای این فرضا هستند که اندازه های پاسخ، نمونه هایی از جامعه های نرمال تشکیل می دهند. این شیوه ها برای ساختن استنباطهایی درباره مقادیر پارامترهای طرح ریزی شده اند که وقتی مجاز به استفاده از منحنی جامعه نرمال هستیم به کار می روند. به طور کلی، اینها را شیوه های استنباط پارامترهای نظریه نرمال می نامند. ...

روشهای ناپارامتری

آمار ناپارامتری بخش اساسی از شیوه های استنباطی است که تحت دامنه وسیعتری از شکلهای توزیع جامعه معتبر است. اصطلاح استنباطی ناپارامتری از این واقعیت نتیجه می شود که کاربرد این شیوه ها به مدل بندی جامعه بر حسب یک شکل پارامتری معین منحنیهای چگالی، مثل توزیع های نرمال، نیازی ندارد. در آزمون فرضها آماره های آزمون ناپارامتری نوعاً بعضی جنبه های ساده داده های نمونه را موارد استفاده قرارمی دهند مثل علامتهای اندازه ها، رابطه های ترتیب، یا فراوانیهای دسته ای، این طرحهای کلی، وجود یک مقیاس عددی معنی دار را برای اندازه ها لازم ندارد. به طور مستمر بزرگ یا کوچک بودن مقیاس در آنها تغییری نمی دهد.